Dünya sənə “rəqs etmə” desəydi, nə hiss edərdin?
1979-cu ildə İran İslam İnqilabının qadın azadlıqlarını tədricən boğmağa başladığı bir zamanda Tehranda doğulan rejissor Fərəhnaz Şərifi üçün bu sual abstrakt deyil — bu, onun həyatının sualıdır. “Oğurlanmış Planetim” filmində kamera onun üçün həm qalxana, həm də qılınca çevrilir: o, gizli rəqs məclislərini, qapalı qapılar arxasında eşidilən gülüşləri və yasaqlanmış sevincin ağrılı gözəlliyini lentə alır. Eyni zamanda o, tanımadığı insanlara aid ev videolarını toplayır, özünün itirməkdə olduğu xatirələrinə başqalarının videoarxivləri ilə yeni bir baxış əldə edir. Alsheymer xəstəliyindən əziyyət çəkən anası Fərəhnaza unutqanlıqla mübarizə aparmaq üçün ürək-dirək verir. 2022-ci ilin payızında başlayan “Qadın, Həyat, Azadlıq” üsyanı milyonlarla insan, o cümlədən Fərəhnaz üçün də dönüş nöqtəsinə çevrilir. Bir vaxtlar səssiz və təkbaşına olan bu müqavimət indi güclü və ortaq bir hayqırtıdır.